Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΝΟΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ.

Το Χαϊδάρι είναι ένας από τους ωραιότερους δήμους της πρωτεύουσας.
Είναι η αρίστη πρώτη εντύπωση της Αθήνας για τον οδικώς ερχόμενο από Δυτική Ελλάδα και (μέσω Πάτρας) από Ιταλία. Η θαυμάσια θέα του Άστεως (εξ ου και Αστυθέα ονομάσθηκε) το Δαφνί, το πράσινο, το Παλατάκι, το Δάσος, Η λεωφόρος Καραϊσκάκη, όμως το όνομα Χαϊδάρι... τουρκικό. Από το όνομα τοπικού Τούρκου γαιοκτήμονα.
Κακή η πρώτη εντύπωση για την Αθήνα, δεδομένου ότι όλοι ξέρουν ότι Χαϊδάρ Πασά ονομόζεται το ασιατικό μέρος της Πόλης, πρώην Χρυσούπολη ή Χαλκηδόνα.
Βέβαια το όνομα αυτό είναι συνδεδεμένο με δύο σημαντικά γεγονότα της ιστορίας μας.
Την μάχη Καραϊσκάκη - Κιουταχή του 1826, όπου πολέμησε ο Φαβιέρος, και το διαβόητο γερμανικό στρατόπεδο. Αιματοβαμμένες μνήμες, που απαιτούν μεγαλοπρεπή μνημεία στους τόπους των, όχι όμως και διαιώνιση τοπωνυμίων της τουρκοκρατίας.
Πρέπει να αλλάξει το όνομα του Δήμου κατά το φωτεινό παράδειγμα του Ιλίου. Ποιος λέει σήμερα Νέα Λιόσια, όνομα του χωριού που ίδρυσε η βασίλισσα Αμαλία, φέρουσα χωρικούς από τα (Άνω) Λιόσια για να φροντίζουν το παρακείμενο κτήμα της;
Και το όνομα Λιόσια είναι αρβανίτικο και όχι τουρκικό και δεν θυμίζει την τουρκική κατοχή.
Έρμος και Λουσιά ελέγοντο οι τοπικοί Δήμοι κατά την αρχαιότητα. Καλύτερο όμως είναι ήδη ένα υπάρχον όνομα: Αστυθέα, όπως ονομάζεται η περιοχή του Χαϊδαρίου παρά την Ιερά Οδό. (Η γειτονεύουσα περιοχή του Αιγάλεω λέγεται Ιεράπολη).
Και εάν αυτό είναι πολύ δύσκολο, τότε τουλάχιστον ο κατασκευαζόμενος σταθμός του Μετρό ας ονομασθεί ΑΣΤΥΘΕΑ ή ΑΣΤΥΘΕΑ - ΙΕΡΑΠΟΛΗ αντί ΧΑΪΔΑΡΙ.

Σπύρος Ρεγκούτας